IZGS Triathlon Vereniging Haarlem

• 16 jun. 2022 21:35:00

Ernesto Woeley vol in de picture

De Telegraaf, het Haarlems Dagblad, het AD… je kon afgelopen zaterdag geen krant openslaan of clubgenoot Ernst Woerlee (alias Ernesto Woeley) keek je breedlachend aan. Liggend op het stuurtje van zijn triathlonfiets. Niet de vouwfiets waarmee hij vlak daarvoor Escape from Alcatraz in zijn agegroup op zijn naam schreef. Op zijn triathlonfiets pakte hij een dag later wederom goud. Dit keer dicht bij huis, in Zandvoort.

Benieuwd naar het hele artikel waarmee Ernst niet alleen zichzelf, maar ook onze mooie club en de geweldige sponsoren in het zonnetje zette? Hieronder de tekst.

Bron: Telegraaf/Eddy Veerman. 
Foto (alleen de eerste): Jean-Pierre Jans.

Van Alcatraz naar Zandvoort

,,Dit was wel heroïsch: het ijskoude water, de stroming en er zwemmen kleine haaien in de baai”, zegt Ernst Woerlee (60) een dag na terugkeer uit San Francisco. De Nederlander won daar de triatlon Escape from Alcatraz in de categorie 60-64 jaar. Terwijl hij één van de onderdelen op zijn vouwfiets aflegde. Morgen wacht een andere magische uitdaging: de Grand Prix van Zandvoort.

Als kleine jongen raakte hij in de ban van de duursport toen hij naar AVRO’s Sport Panorama keek. ,,Die zond destijds de hele triatlon van Almere uit. Ik deed daarna de drie onderdelen, zwemmen, hardlopen en racefietsen, los van elkaar, tot ik op veertigjarige leeftijd inschreef voor de mini-triatlon van Haarlem. Ik liep als geoefend zwemmer als tweede het water uit, maar werd vervolgens op de andere disciplines door velen voorbijgestreefd.”

Hij sloot zich aan bij de Haarlemse triatlonclub IZGS. En twintig jaar later verkeert de gepensioneerde KLM-piloot In Zeer Goede Staat. ,,Ik won nooit wat, totdat ik ouder werd. Ik blijf constant en dat is volgens mij, als de jaren gaan tellen, een vorm van progressie. Waarbij ik besef dat ik bevoorrecht ben. Het was immers goed te combineren met mijn baan als verkeersvlieger. En sinds mijn pensioen twee jaar geleden inging, ben ik, naast de aanwezigheid van een fietstrainer en de loopband, in de tuin gaan scheppen om ruimte te maken voor een eigen zwembadje. Daarin is de Swimm-machine geïnstalleerd, dus ik kan de triatlon als ik wil in mijn achtertuin oefenen. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen.”

Hij kwalificeerde zich inmiddels voor het WK (halve triatlon) in het Amerikaanse Utah. ,,Het gaat boven alle verwachtingen.” Tijdens ‘Alcatraz’ eindigde hij twee keer als derde. ,,Ik was nu een van de jongste in mijn leeftijdscategorie, dat scheelde.” Eenmaal uit het water komend, stapte Woerlee op zijn vouwfiets. ,,Die kan immers zo in de koffer en dit parcours, met klimmetjes, dalen en bochten, leende zich er voor.” Bij het hardlopen lag zijn concurrent nog voor hem. ,,Vlak voor de ‘zandladder’ van vierhonderd treden zag ik dat hij het moeilijk had, dus ik versnelde op dat militaire onderdeel. Uiteindelijk bleef ik hem 19 seconden voor. Zo’n wedstrijd winnen, waarbij de mensen van over de hele wereld komen, is heel gaaf. Die entourage, Alcatraz op het eiland, de indrukwekkende stad, de Golden Gate Bridge op de achtergrond.”

,,Nu wacht Zandvoort, met prachtige omstandigheden. Zwemmen in de wilde zee, op je racefiets op het F1-circuit door de Tarzan-bocht en rennen door de duinen. Ik heb er zin in.” Hij lacht. ,,Het is wel verslavend. Maar beter dan al die andere verslavingen.”