IZGS Triathlon Vereniging Haarlem

• 25 nov. 2020 22:45:00

Bert en Mark van Rossum erelid van IZGS

Een bijzonder moment. Dat is het als er iemand tot erelid wordt benoemd van onze vereniging. En dit keer zijn het zelfs twee ereleden, maar we hebben het dan ook over twee iconen van onze club. Lees mee met het indrukwekkende verhaal van Kees. Voor eeuwig in zeer goede staat.

Tekst: Kees Peereboom

Het is een druilerige zondagochtend in Osdorp. Elise en ik zijn namens het IZGS bestuur op de koffie bij Bert van Rossum. Bert -86 jaar jong- is een gepensioneerd meubel- en interieurbouwer die gewerkt heeft met iconen als Jan des Bouvrie en Benno Premsela. Bert heeft onlangs zijn IZGS lidmaatschap na 25 jaar opgezegd. Helaas heeft de COVID-19 crisis hier als ongewenste procesversneller gewerkt. Bert vertelt over zijn jeugd in Bodegraven in een gezin met 11 kinderen. Over zijn vader die turfde hoe vaak ze gingen zwemmen in het zwembad. Want als je voor zoveel kinderen abonnementen hebt, dan moet er wel gezwommen worden. Dat het soms te koud was en dat ze dan zaten te kaarten in het kleedhok, dat wist vader niet. Ook vertelt hij over fietsen door het lege polderlandschap. Bert heeft een indrukwekkend duursport verleden. Hij liep 40 marathons met als snelste tijd 2 uur 52 minuten. En ja, die 2.40 had ook wel gekund maar dan had hij zijn gezin moeten verwaarlozen en dat wilde hij niet. De strandloop IJmuiden-Noordwijk van 50 km door mul zand, de IJssel zwemtocht van 8 kilometer, de 560 kilometer fietsen van Trondheim naar Oslo in de stromende regen en ook de tweemaal gelopen ronde Haarlemmermeer passeren de revue. Bert liep deze Haarlemmermeer ronde -bij IZGS vooral bekend als het fietsrondje ringvaart -van 62 km in 4 u 35 minuten met een marathon tijd onderweg van 3 u 11 minuten. Met een knipoog vertelt hij dat hij daarmee in zijn eentje toch echt een stukkie sneller was dan de ronde die IZGS als club in estafette vorm gedaan heeft. Het zijn verhalen uit tijden dat wedstrijden gelopen werden zonder chips en tijdregistratie matten, vaak met omkleden bij voetbalvelden en met uitslagen op een paar handgeschreven A4’tjes. Als je dan een halfuurtje wachtte bij de finish en je was snel -en dat was Bert- dan kon je nog je uitslag zien. Bij de halve van Egmond slaagde Bert er altijd in om bij de eerste 250 te finishen want dan kreeg je een beker met een dekseltje.

Trofeeënkamer

Tijdens een GRAND TOUR langs de vele trofeeën in de ‘trofeeënkamer’ van Bert vragen we waar de grote beker vandaan komt. Tja, zegt Bert, toen was ik eerste bij de 50+ age group in de IRONMAN Almere. Vervlogen triathlon tijden zijn het, toen begin jaren 80 Axel Koenders en ook Gregor Stam, Ben van Zelst en de nog steeds actieve Rob Barel als Nederlanders furore maakten op de LONG DISTANCE in de een na oudste triathlon ter wereld. Tegenwoordig winnen Duitsers alle LONG DISTANCE races die er toe doen. Legendes zijn het. Langzamerhand realiseren Elise en ik ons dat we binnen IZGS onze eigen legendes hebben, Bert van Rossum is er een van. Bert vertelt verder. Voordat hij deelnam aan triathlons deed hij mee aan een vierkamp bestaande uit zwemmen (5 km), fietsen, (80 km), lopen (30 km) en schaatsen (40 km). Een 2-daagse vierkamp in het Haagse inclusief slapen in Ockenburg . Het zwemmen heeft hij nog heel lang gedaan met een schoolslag. Over 3 km deed hij minder dan een uur, dus dat ging prima. Ook heeft Bert een periode bij IZGS de zwemtrainingen verzorgd. Hij vertelt dat men destijds vaak na een training met 3 tot 5 man bij elkaar zat om te kijken hoe er nog wat extra leden geworven konden worden.  Met nu ongeveer honderd leden is dit inmiddels aardig gelukt. Vooral de keer in de Houtvaart dat Bert als enige trainde met trainer Henk was gedenkwaardig. In de winter was er een koepel over het onverwarmde bad gespannen en mocht je wel zwemmen, maar eigenlijk was dit te koud. Bert laat ons ondertussen nog zien hoe hij als vakman zelf zijn 26 jaar geleden casco gekochte huis afgebouwd heeft. De badkamer is een kunststukje. 

De sportzolder van Bert

De schuine dak wand hangt vol met posters, Marathon van Amsterdam, Marathon van Enschede… Bert vertelt dat het traditie was om na de wedstrijd de stad in te gaan en bij een winkel te vragen of hij een poster mee mocht, die hing hij dan thuis aan de wand.  Volgens vrouw en moeder Riet trok hij ook wel eens een poster van een lantaarnpaal. Op de zolder -in de oude zolderkamer van Mark- staat ook een heuse tacx waar Bert nog menig trainingsuurtje fietst. Ook als hij gaat zwemmen in het Haarlemse Boerhaave bad gaat hij -als het even kan- gewoon vanuit Amsterdam op de fiets heen en terug. De laatste tijd haalde en bracht Mark hem vaak op de dinsdagavond. Dan zwemmen ze samen. Bert steevast in baan 1 en Mark meestal in baan 4 of 5. De familie van Rossum heeft 40 jaar een vaste stek gehad op camping De Lakens In Bloemendaal aan zee. Hoeveel kilometers ze daar niet door de duinen en over het strand gerend hebben, dat is haast ontelbaar. De ronde via Zandvoort was 16 km, en natuurlijk liepen ze die dan vaak twee keer. De traditie van samen sporten is een langdurige traditie. Vóór de oprichting van IZGS in 1988 volbrachten Bert en Mark van Rossum beiden in 1986 al de Ironman Almere.

Weer beneden aan nog een koffie…

Mark is ondertussen al enige tijd aangeschoven en luistert glimlachend naar de verhalen van zijn vader. Zo hing er aan de muur op zolder een PAROOL krantenknipsel van 2 mei 1983 met als titel: Marathon familiezaak voor de familie van Rossum. Mark vertelt: Moeder Riet (destijds 47), vader Bert (destijds 48 met baard) en zoon Mark (destijds 20 lentes jong) lopen gedrieën de marathon van Amsterdam. Zeg nu zelf: Wie loopt er nu een marathon samen met zijn vader en moeder? Dat is niet veel mensen gegeven…. Zus Petra (toen 15) hield het vooral bij paardrijden. Maar, zo twinkelt Bert, ze deed bijna niet aan (loop)sport maar als er dan een keer een hardloopronde was om de Nieuwe Meer, dan won ze ook gewoon. ‘It runs in the family…’. Amsterdam was overigens niet de eerste marathon van Mark. Mark dacht als voorbereiding op de hele van Amsterdam de 30 km van Schoorl te lopen maar kreeg per ongeluk een startbewijs voor de hele marathon. Mark wilde na 30 km stoppen en in de bezemwagen stappen. Aangezien de bezemwagen niet kwam heeft Mark toen de hele maar uitgelopen. Zijn loopoorsprong ligt echter op de baan, waar hij ooit nationaal kampioen was in de jeugd met de 4x800 meter estafette. Bert en Mark hebben veel samen gelopen. Ze reisden stad en land af. Zo ook naar een carnavals cross in Valkenswaard waar ze na afloop als prijs konijnen meekregen. Dode konijnen wel te verstaan. Nog even zelf villen en je had een fijn maaltje. Een kilo kaas of een paar worsten van de lokale slager waren prijzen die destijds regelmatig mee naar huis gingen. Daar was moeder Riet dan ook weer blij mee.

Vader en zoon na 25 jaar erelid van IZGS

Na alle verhalen is het nu tijd voor het ‘officiële’ doel van ons bezoek. Het heeft het bestuur van IZGS behaagd om Bert erelid te maken vanwege zijn verdiensten voor de club en voor de duursport in het algemeen. Mark wist dit al en zat in het complot. Wat Mark niet wist is dat hij ook tot erelid benoemd is. Niet alleen is ook hij 25 jaar lid maar ook hij heeft veel gedaan voor de club. Mark was jarenlang voorzitter, een van de drijvende krachten achter de Ardennen weekeinden en tegenwoordig beheert hij nog de app groepen. Hiermee zijn Bert en Mark het 4e en 5e erelid van onze vereniging. Oprichters Jan en Carla Levers en Nico ten Bosch, bekend van de jaarlijkse Nico-ten-Bosch RUN-BIKE-RUN-, gingen hen voor. Een bos bloemen en een unieke badhanddoek in clubkleur met eigen naam en IZGS logo worden uitgereikt. De gelauwerden gaan samen nog even op de foto. We drukken Bert op het hart dat hij als erelid altijd en overal welkom is en we hopen hem nog te zien in het zwembad. Mark komt regelmatig trainen vanuit het Alkmaarse. Helaas zit hielspoor hem momenteel dwars waardoor lopen momenteel tot 20 minuten beperkt blijft. Toch is de geplande Ironman Hamburg nog niet helemaal uit het zicht verdwenen. Als Elise en ik -ondertussen gepast 1,5 meter afstand houdend- de voordeur achter ons dichtrekken deren de regendruppels ons niet, we zijn deelgenoot geworden van een stukje prachtige en markante duursportgeschiedenis.