Nieuws
‘Lekker trainen, ook de lachspieren!’
Geen clubtrainingen, geen gezelligheid in de kantine en kleedkamer en voorlopig geen wedstrijden in het vooruitzicht. Hoe komen IZGS’ers dit coronatijdperk door? Sommige clubgenoten ervaren vooral ook de positieve kanten, en trainen op creatieve wijze in en om huis.
Tekst: Irene Kerkdijk
In februari was ik op vakantie in Zuid-Afrika. Op het vliegveld maakten we nog grappen over de mensen met mondkapjes. Dat corona heerste wisten we natuurlijk, maar bij ons kwam het natuurlijk niet. Ook op mijn werkplek Schiphol werd druk gewerkt aan scenario’s om het virus buiten de deur te houden of tijdig op te sporen. Het was een ver-van-ons-bed-show…
Tijdens een skitrip naar Oostenrijk ter ere van mijn 40e verjaardag, kwamen de eerste echte maatregelen in Nederland, zoals het sluiten van de horeca. Ook in Oostenrijk werden maatregelen getroffen. Het skigebied en ook het hotel zouden eerder sluiten, hoorden we toen we aankwamen. Dit resulteerde in een heerlijk weekend skiën in de zon, met lege pistes en lege terrassen. Het werd één van mijn beste verjaardagen ooit.
Rustig aan doen
Eenmaal weer thuis werd ik door iedereen bang gemaakt. Van mensen die ik bijna nooit sprak, kreeg ik berichten doorgestuurd over quarantaine na wintersport in Oostenrijk. Dus die hoest en vermoeidheid die ik in de week erna had, dat moest wel bijna corona zijn. Toch? Ik, als fitgirl van 40, kom er vast doorheen met milde klachten. Alle reden om lekker binnen te blijven, aan de keukentafel te werken en veel te slapen. ‘Als je geen thermometer hebt, heb je geen koorts, en zonder koorts geen corona’, was mijn motto die week. Of het waar is, zal ik voorlopig niet weten.
Qua werk was het in de eerste weken erg druk, dus die tijd ging snel voorbij. Vanuit de directie wordt constant geroepen: doe rustig aan in deze periode, zorg goed voor jezelf. Artikelen over trainen in deze periode zeggen: doe rustig aan, zorg goed voor jezelf. Wie ben ik om iets anders te doen dan me aangeraden wordt? En dat rustig aan doen, daar ben ik best goed in, kom ik nu achter!
Ik loop als ik zin heb, kijk niet op m’n horloge en ga soms zelf zonder horloge op pad. Ik fiets lekker rustig aan en keer om als ik geen zin meer heb. Zwemmen doe ik sinds een week aan een elastiek in het zwembad in de achtertuin van vrienden. Dit werkt verrassend goed voor iemand als ik; geen fan van open water, en ietwat geïrriteerd door alle slome zwemmers in de Houtvaart waar je zigzaggend doorheen moet. Het elastiek werkt goed voor weerstand en het hoog houden van benen. Daardoor kan ik me goed richten op techniek. Of gewoon gedachteloos zwemmen zonder op de kant of een opblaasflamingo te botsen.
Koffie op zaterdag
Normaal ga ik redelijk trouw naar de zwemtraining van IZGS op zaterdagochtend. Gelukkig kan ik de training nu redelijk vervangen (hoewel ik de toptrainers langs de kant mis voor de broodnodige techniekaanwijzingen), maar de koffie na de tijd is simpelweg niet te vervangen! Stoere verhalen, wilde plannen of lekker klagen, dat is er nu even niet bij. Hopelijk kunnen we dat snel weer hervatten!
De enige verplichte en zware workout is de woensdagavond ‘beast bootcamp’ met clubgenoten Jeannet en Suzan. Drie kwartier full pull kapot gaan in je eigen woonkamer/zolder/tuin en vloeken en klagen via facetime. Het fijne is dat we naast de spieren die we nodig hebben voor onze topsportprestaties, ook onze lachspieren trainen, en die vind ik persoonlijk het belangrijkst in deze tijd!
Geen overvolle agenda
Ja, ik vind deze coronatijd ellendig, maar qua sport wel even lekker. Ik ben dolgelukkig dat we naar buiten mogen om te sporten, maar de overvolle agenda met evenementen waar je dan toch wel weer verplicht fit voor moet zijn, die mis ik niet. Het is een gemiste kans dat ik mijn doel niet ga halen – een podiumplek bij een willekeurige kleine dorpstriatlon in mijn nieuwe age group – maar die teleurstelling heb ik vrij snel kunnen verwerken. Want sporten als je er zin in hebt, zonder druk, gewoon fit blijven, niet teveel op Strava kijken en vergelijken… ik kan er wel mee leven. En de motivatie om een najaarsmarathon te lopen hoeft er pas over een paar maanden te zijn, dus hopen dat dat gewoon weer kan!
In de tussentijd train ik zoveel mogelijk mijn lachspieren, één keer per dag totdat ik er tranen van krijg. En dat zou ik iedereen aanraden!
> Lees ook hoe clubgenoot Nico van Loo deze coronatijd ervaart en door komt.
...............................................................
Hoe trainen jullie in deze tijd?
De webredactie van IZGS is benieuwd hoe jij dit coronatijdperk als sporter doorkomt. Train jij meer of minder? Hoe zien jouw trainingen eruit? Mis je het trainen in clubverband? Ben je nog voldoende gemotiveerd nu wedstrijden één voor één worden afgelast? Wat mis je momenteel aan IZGS? (en wat niet ?) Wil jij jouw ervaringen delen, laat het ons dan even weten door een mailtje te sturen (inzeergoedestaat.club@gmail.com).
Reacties
Log in om de reacties te lezen en te plaatsen